ஆசிரியர்: பதிப்புக் குழு

மீனவர்களின் வாழ்க்கையை குவெர்னிகா இதழுக்காக படம் பிடித்திருக்கிறார் கேண்டஸ். பஞ்சு மிட்டாய் விற்பவனில் ஆரம்பித்து வீட்டில் தொங்கும் லுங்கி வரை நிழற்பட வேட்டை ஆடியிருக்கிறார்.

இணையம் வந்த பிறகு உலக இசையைக் கேட்பதில் எந்த வித சிக்கலும் இல்லை. ஆனாலும், இசையை திரையில் பார்ப்பதை விட நேரில் அனுபவிப்பது கிறங்க வைக்கும். சங்கீதத்திலேயே மூழ்க வைக்கும். ஆண்டிற்கொருமுறை உலகின் ஒவ்வொரு மூலையில் இருந்தும் கலைஞர்கள் ஒரே மேடையில் தங்களின் புதிய ஆக்கங்களை ஒலிக்கிறார்கள். ஆப்பிரிக்க சேர்ந்திசையையும் வேகப் பாட்டையும் கலப்பவர்கள் முதல் பூர்வகுடி வாத்தியங்களையும் அறுபதுகளின் ஹிந்திப் பாடல்களையும் புத்துருவாக்குபவர்கள் வரை, எல்லோருக்குமே இடம் தருகிறார்கள். அந்த நிகழ்ச்சியில் இருந்து சில பதிவுகளைக் இங்கே கேட்கலாம்.

பைரப்பா பற்றிய குறிப்பிடத் தகுந்த நாவல் அறிமுகம். வம்ச விருட்சாவோடு இவருடைய ‘பருவம்’ நாவலும் பேசப்பட வேண்டியது. பைரப்பாவின் அரசியல் நிலைபாடு குறித்து மாற்றுக் கருத்து இருந்தாலும் அவருடைய எழுத்து நிராகரிக்க முடியாதது.

காப்பி என்றாலே என் நினைவில் வருவது சிறுவயதில் என் பாட்டி வீட்டில் பார்த்ததுதான். பீபெரிக்கொட்டையை வாங்கி வைத்துக்கொண்டு, வாரம் ஒரு முறை காப்பிக்கொட்டையை வறுத்து ஒரு காற்றுப்புகாத டப்பாவில் நிரப்பி வைத்துக்கொள்வாள். மதியம் சரியாய் 2 30 மணிக்கு அதில் ஒரு கையளவு எடுத்து ஒரு காப்பிக்கொட்டை அறைக்கும் யந்திரத்தில் போட்டுப் சக்கரம் போன்ற ஒரு கைப்பிடியை சுற்றி அதைப் பொடி செய்வாள். நாங்கள் அதைச் செய்யப் போட்டி போடுவோம்.

இது இந்தியப் பெண்களின் படைப்புகளைக் காக்கும் ஒரு அரிய கருவூலம். பல மாநிலத்தைச் சேர்ந்த அறிஞர்களும், படைப்பாளிகளும் தன்னார்வலர்களும், கலைஞர்களும் ஆதரித்து, தம் படைப்புகளை நன்கொடையாகக் கொடுத்து, உழைப்பையும் நல்கிக் கட்டமைத்த ஒரு ஆவணக் காப்பகம் இது. அம்பை அவர்களும் இந்த அரிய அமைப்பின் நிறுவனர்களில் ஒருவர். இதன் 25 ஆண்டுகளிலும் அதன் கட்டமைப்புக்கும், பராமரிப்ப்புக்கும் மிக்க பாடுபட்டதோடு, தனது சலியா உழைப்பையும் இதற்கு நல்கியிருக்கிறார்.
இந்த ஆவணக்காப்பகத்தை நிலைநிறுத்தி அதன் தொடர்ந்த பராமரிப்புக்கும், தன் நடவடிக்கைகளை அது விஸ்திகரிக்கவும் தேவையான வசதிகளைச் செய்து கொடுப்பது இந்தியாவின் வரலாற்றை எழுத முற்படுவோருக்கு வருங்காலத்திலாவது நியாயமான ஆழமான முறையில் அதை எழுத, மிகுந்த உதவியாக இருக்கும்.
படிப்பறிவு பெற்ற ஒவ்வொரு இந்தியரும் இத்தகைய முயற்சிகளைத் தம்மால் ஆன வகைகளில் ஆதரிப்பது இந்தியாவின் எதிர்காலம் வளமாக அமைய நாம் செய்யக் கூடிய எளிய ஆனால் உருப்படியான செயலாக இருக்கும்.

தீவிர இலக்கியத்தின் தாய்வீடு என்பது எப்போதுமே சிறுபத்திரிகைகளாகவே இருந்து வருகிறது. வணிகம் சார்ந்த இயக்கமாகவோ, வணிக உதவிகளை நம்ப வேண்டி இருக்கும்போதோ பெரும்பான்மையோரின் ரசனைக்கு தீனி போடவேண்டிய கட்டாயம் சஞ்சிகைகளுக்கு வந்துவிடுகிறது. வணிக நோக்கில் செயல் பட்டு வந்தாலும் ஓரளவிற்கு இலக்கியங்களையும் உடன் சேர்த்துக்கொள்ள முடியுமா என்ற தயக்கத்துடனே பத்திரிகைகள் இயங்கி வருகின்றன. கேள்விகள் கேட்பதும் உடைத்துப் பார்ப்பதும் ஆழமாக செல்வதும் இங்கே சாத்தியமில்லை. சிறுபத்திரிகைகளுக்கு அந்த சுதந்திரமும் பரப்பும் கிடைக்கிறது. தனித்துவத்தை வெளிப்படுத்தும் வகையிலான பல சிற்றிதழ்கள் தோன்றிக் கொண்டே இருக்கின்றன. தங்கள் குரலை எழுப்பி கொண்டே இருக்கின்றன. வெற்றுக் கற்பனைகள் அல்லது கேளிக்கைகளில் முயற்சிகளை செலவிடாமல் வாழ்வின் நிதரிசனங்களை முன்வைத்து நகருபவை சிற்றிதழ்கள். மூடி வைத்தபின் திறந்து கொள்ளும் கதவுகளை உடையவை அவை.

ஆங்கிலமும், வரலாறும் தான் அவர் பாடங்கள். அவர் இந்தியா வரைவது மிக வித்தியாசமாக இருக்கும் கீழே இருக்கும் தெற்குப் பகுதிக்கு ஆங்கிலத்தில் எழுத்தான ஒரு ’வி’ யைப் போடுவார். மேலே இருக்கும் வட இந்தியா ஒரு கெளபாய்த் தொப்பி. அந்த தொப்பியின் ஒரு புறத்தில் இருந்து ஒரு கோடு வரும். அந்த வளைந்த கோட்டில் மிஸோரம், நாகாலந்து, அஸ்ஸாம் மணிப்பூர் எல்லாம் அடங்கிவிடும். மேறகுப் பகுதி அம்போ…

”வெளிய நல்ல மழைப்பா. குளிர் வெடவெடங்குது…” வழக்கம்போல ஒராள் பருவநிலை பத்திப்பேச மற்றவர்கள் கண் தன்னைப்போல ஜன்னல்பக்கம். கிரனோவ் தலையை நிமிர்த்தியபோது கழுத்துச் சுருக்கத்தில் நரம்பு விண்ணென்று புடைத்தது நீலமாய். அப்படியே தலையணையில் பின் சரிந்தார். மருந்தை சொட்டு எண்ணி தம்ளரில் விட்டபோது அவள் உதடுகளை சேஷ்டை செய்தாள். அடர்த்தியான கருங் கூந்தலில் மழை முத்துக்கள். கண்ணின் கீழே நீலமாய் என்ன அழகான நிழல்கள்!

வயலின் கச்சேரி செய்றது அவ்வளவு சுலபம் இல்லை. வாய்ப்பாட்டுனா பரவாயில்லை வயலினில் எல்லாம் ஜனங்களுக்குத் தெரிஞ்ச பாட்டா வாசிக்கணும். தெரியாத பாட்டு வாசிச்சா கேண்டீன் பக்கம் காப்பி சாப்பிடவோ, அல்லது சபா வாசல்ல கொடுக்கற மாம்பலம் டைம்ஸ், சென்னை டைம்ஸ் படிக்க ஆரம்பிச்சுடுவா. ஒரு மணி நேரத்துல ராகம் தானம் பல்லவி எல்லாம் நோ சான்ஸ். டைம் கொடுத்தாலும் எனக்கு வாசிக்கத் தெரியாது.