காசியில் கங்கை புரண்டதைப் பார்க்கவும் பாட்டியின் கண்களில் நீர். எதோ இத்தனைக் காலம் பிரிந்த ஒருவரைப் போல்.. பேசவேயில்லை. அங்கும் ஒரு படகுக்காரன். அவன் தான் விளக்கியவாறே வந்தான். சார் இங்கே காக்க கத்தாது, பூ மணக்காது, பொணம் வாடையடிக்காது. கொஞ்சம் காட் லே குளிக்கலாம் மத்த இடம் எல்லாம் பொணம் எரிக்கத்தான் என்று தொடர்ந்தான். படகில் சென்றவாறே பார்த்த போது அவன் கூறுவதின் நிதர்சனம் தெரிந்தது.
