The past is everything, the future nothing, and time has no other meaning.* சில நாட்கள் குளிருக்கு பின் மீண்டும் வெயிலேற ஆரம்பித்திருக்கும் ஞாயிறு மதிய நேர, மூன்று பதினெட்டிலிருக்கும் கடிகாரத்தின் காலம், ஒவ்வொரு முள்ளாக முன்னேற முயன்று கொண்டிருக்க, நான் ஒவ்வொரு நொடிக்கும் “மீர்ச்சா கர்த்தரெஸ்கோ”
அந்த ஆசாமி குறித்து தெருவில் எந்த மாதிரியான வம்புகள் உருவாகி இருக்கும் என்று சொல்லத் தேவையில்லை. ஆனால் அந்த பதின்ம வயதிலும் எனக்கு அவரது வருகை குறித்த பாலியல் கிளர்ச்சியோ கற்பனையோ ஏற்படவில்லை. மற்றொரு ஆசாமி தன் வீட்டிற்கு வந்து போவது குறித்து அந்தப் பெண்ணின் கணவர் என்ன நினைக்கிறார் என யோசிப்பேன். ஆனால் அதிகமும் அந்தப் பிள்ளைகள் குறித்து, அவர்கள் அந்த தொடர் நிகழ்வை, அது குறித்து தெருவில் உலவிய புரளிகளை எதிர்கொண்ட விதம்- கண்டிப்பாக அவை அவர்கள் காதுகளையும் சென்றடைந்திருக்கும்-, அது அவர்கள் மனநிலையை, அன்றாட வாழ்க்கையை பாதித்திருக்கக்கூடிய விதத்தை பற்றிதான் என் எண்ணம் இருக்கும்.
