4.5 பில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, சோலார் நெபுலா எனப்படும் வாயு மற்றும் துகள்கள் நிறைந்த சுழலும் பெரு மேகம், வரம்பு மீறிய ஈர்ப்பு விசையால் தகர்ந்து, பின் தற்சுழற்சியால் தட்டையான வட்டத் தட்டாகிப் பெரும்பாலான (99.8%) உட்பொருட்கள் தட்டின் மையத்துக்கு ஈர்க்கப்பட்டுப்பின் அந்த மையமே சூரியனாகியது.
(மூலம்: சைண்டிஃபிக் அமெரிக்கன் பத்திரிகைக் கட்டுரை. எழுதியவர் லியொனார்ட் டேவிட்) 1968-ல் அமெரிக்க சூழலியலாளரான Garret ஹார்டின் முன்வைத்த “Tragedy of Commons” என்னும் நிலைப்பாடு, பொதுப் பயன்பாட்டுக்குரிய இயற்கை வளங்கள் அளவுக்கு மீறி சுரண்டப் பட்டு அருகிப் போய்விடும் என்றும் அதனால் பயனர் அனைவரும் இடருறுவர் என்றும் “விண்வெளிக் கழிவுகள் அகற்றம் சீராக நடைபெறவில்லை”
இயற்கை அவளுடைய பெரும் மாட்சியைக் கொண்டு நாம் சுவர்க்கத்தை நம்பவேண்டும் என்று, இயற்கையையே தாண்டிய தெய்வீகத்தை, பருண்மையைத் தாண்டிய அரூபத்தை தரிசிக்க வேண்டும் விரும்புகிறார் போலவிருக்கிறது. ஆனால் மறுபடி நோக்கினால், இயற்கை நமக்குப் பெரும் மூளைகளையும் கொடுத்திருக்கிறாள், அதன் உதவியால் நுண்நோக்கிகளையும், தொலைநோக்கிகளையும் கட்டுவதற்கும், இறுதியில் நம்மில் சிலருக்காவது, இதெல்லாம் அணுக்களும், மூலக்கூறுகளும் மட்டுமே என்று முடிவுகட்டுவதையும் சாத்தியமாக்கி இருக்கிறாள்.
