One Reply to “கவிதைகள்: த.அரவிந்தன், சார்லஸ் புகோவ்ஸ்கி”

1. எனக்கும் புதுக்கவிதை இயற்ற வேண்டுமென்ற ஆதங்கத்தினால், ராமலஷ்மியின் மொழிபெயர்ப்பை கீழ்வருமாறு எழுதிப்பார்க்க வைத்தது. இது அச்சொட்டான மொழிபெயர்ப்பல்ல. ஒரு அவசர முயற்சி. புதுக்கவிதை இலக்கணங்களுக்குள் இது வருமோ தெரியவில்லை.
   போதைக்கு அடிமைகளாய்ப் போனதனால் ஜவ்வனத்தர்
   விட்டில்களாய் தீயில் விழுந்து மரிக்கின்றார்
   பேதைகளுக்கு இயலவில்லை பாவம்.
   தூரத்துப் பார்க்கில், தொலைக்காது தம் வாழ்வை
   இன்னும் முதியோர் இருந்து சதுரங்கம்
   ஆடுகையில் அந்தோ! இவ் அழகர்கள் ஏன் சாகின்றார்?
   கையிலே ஊசி, கைமுழுதும் குத்தியதால்
   வந்த அடையாளம், வாழ்வழிந்த கவலையில்லை,
   வெறுப்பில்லை யார்மீதும், வெளிப்பாய்ந்து சாளரத்தால்
   உருக்குலைந்து சாவார், ஒரு கவலையும் இல்லை.
   எலிமருந்து, நஞ்சு எதுவானால் தானெ்ன?
   வாழ்வை முடிக்க வழியுண்டு கவலையில்லை.
   வாழ்தல் இனிதென்றால் வாழாது இவ்வுலகில்
   மாளுதலும் இனிதே மரணமும் தானினிதே!
   அழகான வண்ணத்தி, அமைதிப்புறா, மற்றும்
   சிட்டுக்குருவிகளாய் சிறகடிக்க வேண்டிய அப்
   பட்டு மனம் கொண்ட பரிதாப ஜீவன்கள்
   விட்டில்களாய் வீழ்ந்தார் விதியின் கொடுமையினால்.
   வாழ்ந்து முடித்த வயோதிபர்கள் தூரத்தே
   இன்னும் தம் வாழ்வின் இறுதிக்கணம் வரைக்கும்
   சதுரங்கமாடிச் சந்தோசத்தில் மூழ்க
   எங்கள் அழகர்களோ ஏன் வாழ்வைத் தொலைக்கின்றார்?

   பதிலளிக்க

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.